Wyniki wykorzystania zwierząt podczas badań klinicznych w celu zidentyfikowania dla nich leku na padaczkę
Padaczka jest najczęstszym zaburzeniem neurologicznym występującym u psów; literatura naukowa podaje, że szacuje się, że dotyka ona około 0,75% populacji psów. Termin padaczka odnosi się do heterogenicznej choroby charakteryzującej się występowaniem nawracających, nieprowokowanych napadów wynikających z nieprawidłowości w mózgu zwierzęcia. Choroba ta może być padaczką genetyczną lub idiopatyczną, spowodowaną problemami strukturalnymi w mózgu (znaną jako padaczka strukturalna) lub może wynikać z nieznanej przyczyny (padaczka o nieznanej przyczynie). Padaczka u psów może być wyzwaniem dla właścicieli zwierząt; w rzeczywistości, podczas obserwacji napadów ważne jest, aby właściciele psów prowadzili dziennik zawierający szczegółowe informacje, w tym:
1) Zajęte części ciała;
2) Kiedy występują napady;
3) Jak często występują napady; oraz
4) Jak długo trwają.
Informacje te mają fundamentalne znaczenie dla lekarzy weterynarii, aby zrozumieć, w jaki sposób powstaje patologia i jak może być zarządzana/leczona przez właściciela zwierzęcia.
