Medyczna marihuana jest coraz bardziej istotnym tematem w naszym społeczeństwie, gdzie krzyżują się ograniczenia legislacyjne, kontrola medyczna i rosnąca wrażliwość społeczna. Jej przyjęcie jako terapii, choć uznawane za korzystne w leczeniu takich schorzeń jak przewlekły ból, epilepsja i stwardnienie rozsiane, nadal pozostaje przedmiotem dyskusji.
W Europie stosowanie medycznej marihuany znacznie różni się między krajami. Według Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA), Niemcy i Włochy należą do głównych użytkowników medycznej marihuany, z około 128 000 pacjentów w Niemczech w 2020 roku i rosnącą liczbą we Włoszech. Natomiast kraje takie jak Francja utrzymują surowsze restrykcje, wyłącznie z ograniczonymi programami pilotażowymi. Niemcy, na przykład, są jednym z najbardziej zaawansowanych krajów pod względem dostępu do medycznej marihuany. Od 2017 roku lekarze mogą przepisywać marihuanę do celów terapeutycznych, a w 2020 roku około 128 000 niemieckich pacjentów jej używało. We Włoszech sytuacja jest podobna, z rosnącą liczbą pacjentów uzyskujących dostęp do medycznej marihuany w celu leczenia różnych schorzeń, w tym przewlekłego bólu i spastyczności wynikającej ze stwardnienia rozsianego. Jednak w innych krajach europejskich, takich jak Francja, dostęp do medycznej marihuany jest znacznie bardziej ograniczony, często ograniczający się do wąskich programów pilotażowych.